Η ενσωμάτωση των σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογιών σε όλες τις μορφές εκπαίδευσης αποτελεί, διεθνώς, βασικό πυλώνα και προτεραιότητα της εκπαιδευτικής πολιτικής. To βιβλίο αυτό παρέχει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση των τεχνολογικών, παιδαγωγικών και άλλων παραγόντων σχετικά με την ένταξη των ψηφιακών τεχνολογιών στην εκπαίδευση. Η θεωρητική προβληματική του βασίζεται στην παραδοχή ότι οι συνεχώς εξελισσόμενες ψηφιακές τεχνολογίες, όπως εκπαιδευτικά λογισμικά, εφαρμογές του Ιστού 2.0, κινητές συσκευές, ηλεκτρονικά περιβάλλοντα μάθησης διαμορφώνουν ένα νέο πλαίσιο για τη μάθηση του 21ου αιώνα. Επιπλέον, υιοθετώντας την αρχή της μετατόπισης του κέντρου βάρους από τη διδασκαλία στη μάθηση, παρουσιάζει ένα συνεκτικό πλαίσιο διαπραγμάτευσης της ένταξης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση, όπου η σύγχρονη διδασκαλία προσεγγίζεται ως διαδικασία μαθησιακού σχεδιασμού. Οι εκπαιδευτικοί ως αποτελεσματικοί σχεδιαστές της μάθησης είναι σε θέση να επιλέγουν, να σχεδιάζουν και να αξιολογούν το πώς συγκεκριμένες ψηφιακές τεχνολογίες μετασχηματίζουν το περιεχόμενο προς μάθηση και τις παιδαγωγικές στρατηγικές τους, ώστε να επιτευχθούν συγκεκριμένα μαθησιακά αποτελέσματα από τους μαθητές-εκπαιδευόμενους.

H παρούσα μελέτη φιλοδοξεί να καλύψει ένα σημαντικό κενό στη διδακτική προσέγγιση της δημιουργικής γραφής σε πανεπιστημιακό επίπεδο, αλλά και να προσφέρει απαραίτητο υποστηρικτικό υλικό σε κάθε πλαίσιο συστηματικής και οργανωμένης ενασχόλησης με το συγκεκριμένο πεδίο. Εστιάζοντας στον πεζό λόγο, το εγχειρίδιο αποτελεί έναν χρήσιμο οδηγό για τη δημιουργική ανάγνωση και γραφή, αξιοποιώντας εννοιολογικά σχήματα και μεθοδολογικά εργαλεία που παρέχει ο κλάδος της αφηγηματολογίας.

To βιβλίο παρέχει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση του επιστημονικού πεδίου της ηλεκτρονικής μάθησης και ένα συνεκτικό πλαίσιο μελέτης βασισμένο στις σύγχρονες παιδαγωγικές προσεγγίσεις, σε καθιερωμένα σχήματα και μοντέλα μαθησιακού σχεδιασμού, καθώς και στα πορίσματα της εκπαιδευτικής έρευνας. Η θεωρητική προβληματική θεμελιώνεται στην παραδοχή ότι η ηλεκτρονική μάθηση είναι διερευνητική, συνεργατική, αυτορρυθμιζόμενη, αναδυόμενη, κατανεμημένη, ευέλικτη και πανταχού παρούσα.

Η διαμεσολάβηση του εκπαιδευτικού στη διαμόρφωση της ταυτότητας των νέων ανθρώπων προϋποθέτει ότι βρίσκεται και ο ίδιος σε διαδικασία αυτοπροσδιορισμού: ότι στοχάζεται διαρκώς όχι μόνο πάνω στο ερώτημα “τι κάνω” και “πώς το κάνω” αλλά και στα ερωτήματα “ποιος είμαι” και “γιατί είμαι εδώ”· ότι αναζητά και διαπραγματεύεται ένα προσωπικό πλαίσιο ερμηνείας για την εκπαίδευση και έναν δικό του σκοπό –προσωπικό, ηθικό και πολιτικό– μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο· και, τέλος, ότι δεσμεύεται σ’ αυτόν τον σκοπό, με μια δέσμευση που γίνεται στοιχείο του αυτοπροσδιορισμού του. Η πρακτική έκφραση αυτής της δέσμευσης είναι η καθημερινή δουλειά του στις τάξεις, είναι η κάθε όψη της εκπαιδευτικής του παρουσίας, είναι η ουσιαστική σφραγίδα που αφήνει στους μαθητές και στο Αναλυτικό Πρόγραμμα· είναι αυτό “που κάνει τη διαφορά”, την οποία δεν μπορεί να κάνει ένα εργαλειακό πρόγραμμα κατάρτισης περιορισμένο στη στενή λογική του “τι δουλεύει”.

Το βιβλίο παρουσιάζει τις κυριότερες μεθόδους εκπόνησης και συγγραφής μιας επιστημονικής εργασίας. Επιπλέον περιγράφει με λεπτομέρεια τον τρόπο συγγραφής της επιστημονικής εργασίας, σύμφωνα με τα πρότυπα διεθνών επιστημονικών εντύπων. Οι τεχνικές και οι μέθοδοι συνοδεύονται από σχολιασμένα παραδείγματα.

Το βιβλίο φιλοδοξεί να αποτελέσει μια πρωτότυπη εισαγωγή στη μελέτη της γλώσσας, που επιχειρεί να προσανατολίσει τον αμύητο αναγνώστη στους κλάδους της σύγχρονης γλωσσολογίας. Στόχος του είναι να παρουσιάσει με συνοπτικό και εύληπτο, αλλά όχι απλοϊκό τρόπο τα κύρια ευρήματα της έρευνας, δίνοντας έμφαση στην πραγματική γλωσσική χρήση. Βασικοί άξονες αναφοράς αποτελούν το κείμενο ως συγκροτημένη έκφραση της γλώσσας, η γλωσσική ποικιλία στις διάφορες εκφάνσεις της και η οργάνωση της γλώσσας σε σύστημα.

Ένα σύγχρονο εγχειρίδιο που παρακινεί τον αναγνώστη να σκεφτεί για την έννοια και τους στόχους της εκπαίδευσης στην εποχή μας. Ο αναγνώστης, ιδιαίτερα ο εκπαιδευτικός, καλείται να ορίσει τη δική του θέση στο κέντρο, στα όρια ή στην τομή της νεωτερικής και της μετανεωτερικής σκέψης, καθώς και τους όρους με τους οποίους επιθυμεί ή αποδέχεται αυτή τη θέση. Το βιβλίο επιτυγχάνει έτσι ένα διπλό στόχο: παρέχει μια σύγχρονη και έγκυρη γνώση στο πεδίο της διδακτικής και, παράλληλα, αλλάζει τη ματιά μας για το νόημα και τις διαδικασίες της εκπαίδευσης.

Το βιβλίο του M. H. Abrams αποτελεί σταθμό στη νεότερη φιλολογία και βασική πηγή για τη μελέτη του ρομαντισμού, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αποκατάσταση της εγκυρότητας του ρομαντικού ρεύματος πενήντα χρόνια μετά την απαξίωσή του από τους μοντερνιστές του 20ού αιώνα.