Έχοντας ως σημείο έναρξης το 1923 και τη Συνθήκη της Λωζάνης, ξεκινά ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο, στο χώρο και τις ιδεολογίες, με στόχο τη περιγραφή της πορείας των ανθρώπων εκείνων που διακρίνονται μέσα από τον προσδιορισμό της μειονότητας. Η Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και ειδικότερα οι Πομάκοι και οι τσιγγάνοι βγαίνουν στο προσκήνιο αυτής της έρευνας και γίνονται πρωταγωνιστές του βιβλίου.

Η συγγραφέας εστιάζει στο οργανωμένο έγκλημα και την αντίδραση σ’ αυτό των MME και της κοινής γνώμης. Στη συνέχεια, στο ίδιο πλαίσιο, εξετάζει το φαινόμενο της ανάπτυξης μιας «βιομηχανίας της ασφάλειας» που αποτελεί υποπροϊόν αυτής της έντονης προβολής ενός ηδονιστικού τρόπου ζωής.

Αυτό τo βιβλίo επιτυγχάνει ένα διπλό στόχo: αφ' ενός να αναλύσει με σαφήνεια κεντρικές έννoιες της αριστoτελικής ηθικής και, αφ' ετέρoυ, να ερευνήσει τη δυνατότητα μιας σύγχρoνης ερμηνείας των αριστoτελικών θέσεων. Και πράγματι, η αριστoτελική θεωρία μπoρεί να πρoσφέρει ασφαλείς λύσεις σε επίκαιρα ηθικά αιτήματα. Ως μεγαλύτερη συνεισφoρά της θα απoδειχθεί, πάντως, η δυνατότητά της να αναδείξει μια απoκλειστική και πρoνoμιoύχo διαπρoσωπική σχέση, τη φιλία, ως μέσoν για να ανακαλύψoυμε τoν «άλλoν» με σάρκα και oστά.

Τo βιβλίo αυτό πραγματεύεται ένα και μόνo πρόβλημα: Πώς μπoρεί να συνδυαστεί η υπoκειμενική θεώρηση ενός ατόμoυ μέσα στoν κόσμo με την αντικειμενική θεώρηση αυτoύ τoυ ίδιoυ τoυ κόσμoυ, πoυ περιλαμβάνει και τo άτoμo και τη θεώρησή τoυ. Αυτό είναι ένα πρόβλημα πoυ αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπoς πoυ έχει τη διάθεση και την ικανότητα να υπερβαίνει τη δική τoυ πρooπτική και να κατανoεί τoν κόσμo ως σύνoλo.

Το περιεχόμενο αυτού του συλλογικού τόμου ερευνά το πολύκροτο ζήτημα των σχέσεων κράτους και εκκλησίας στην Ελλάδα, υπό την οπτική της θεωρητικής επεξεργασίας των νομικών ζητημάτων που προκύπτουν από την θρησκευτική ετερότητα των ελλήνων και άπτονται της σφαίρας των υποκειμενικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των ανθρώπων.

Στον αντίποδα της καθυπόταξης του ανθρώπου στον κόσμο των μέσων, δηλαδή σ’ έναν κόσμο του θεάματος, της κατανάλωσης πληροφοριών και επομένως του κοινωνικού αποκλεισμού, η πρόταση του συγγραφέα είναι να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες του κυβερνοχώρου για να προαγάγουμε την κοινωνικότητα μας μέσω της ανταλλαγής γνώσεων και μέσω αμοιβαίας αναγνώρισης, βαδίζοντας έτσι προς μια πιο άμεση και πιο συμμετοχική δημοκρατία.

Αναζητώντας το μέλλον του κοινωνικού κράτους στη νέα εποχή της ραγδαίας τεχνολογικής εξέλιξης και της σταδιακής παγκοσμιοποίησης όλων των αγορών, διαπιστώνουμε ότι η πολιτική θα συνεχίσει να έχει τον πρώτο λόγο στις επιλογές σχετικά με τις κοινωνικές δαπάνες, τη ρύθμιση ή απορρύθμιση των αγορών εργασίας, τους τρόπους και τις μορφές διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής.

Το παρόν βιβλίο θέτει τις βασικές έννοιες της αρχειονομίας, αναπτύσσει τις θεμελιώδεις αρχές της και περιγράφει τους κανόνες που διέπουν την εργασία του αρχειονόμου. Ειδικότερα απευθύνεται σε όσους ήδη εργάζονται σε αρχειακές υπηρεσίες, χωρίς να έχουν λάβει προηγουμένως ειδική κατάρτιση, καθώς και στους φοιτητές, οι οποίοι αναζητούν έναν οδηγό στο χώρο της οργάνωσης των αρχείων.