Με τις ρηξικέλευθες, ενίοτε αιρετικές απόψεις του, ο συγγραφέας στρέφεται ενάντια στο δογματισμό, όπως αυτός εκφράζεται από τα επίσημα πιστεύω της εποχής μας. Η στάση του αυτή εντάσσεται στην παράδοση του αρχαίου σκεπτικισμού και της μοντέρνας κριτικής θεωρίας, που δεν αφορά μόνο την αποδόμηση των αξιών, αλλά και την εξασφάλιση του «κανονιστικού περιεχομένου της νεωτερικότητας».

Αυτό τo βιβλίo επιτυγχάνει ένα διπλό στόχo: αφ' ενός να αναλύσει με σαφήνεια κεντρικές έννoιες της αριστoτελικής ηθικής και, αφ' ετέρoυ, να ερευνήσει τη δυνατότητα μιας σύγχρoνης ερμηνείας των αριστoτελικών θέσεων. Και πράγματι, η αριστoτελική θεωρία μπoρεί να πρoσφέρει ασφαλείς λύσεις σε επίκαιρα ηθικά αιτήματα. Ως μεγαλύτερη συνεισφoρά της θα απoδειχθεί, πάντως, η δυνατότητά της να αναδείξει μια απoκλειστική και πρoνoμιoύχo διαπρoσωπική σχέση, τη φιλία, ως μέσoν για να ανακαλύψoυμε τoν «άλλoν» με σάρκα και oστά.

Στον αντίποδα της καθυπόταξης του ανθρώπου στον κόσμο των μέσων, δηλαδή σ’ έναν κόσμο του θεάματος, της κατανάλωσης πληροφοριών και επομένως του κοινωνικού αποκλεισμού, η πρόταση του συγγραφέα είναι να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες του κυβερνοχώρου για να προαγάγουμε την κοινωνικότητα μας μέσω της ανταλλαγής γνώσεων και μέσω αμοιβαίας αναγνώρισης, βαδίζοντας έτσι προς μια πιο άμεση και πιο συμμετοχική δημοκρατία.

Το βιβλίο του Γιώργου Φαράκλα δεν απευθύνεται σε ειδικούς. Τα δοκίμια αυτά προσπαθούν να προσεγγίσουν το πρόβλημα της κοινωνικής χειραφέτησης από την άποψη της φιλοσοφίας και ειδικότερα της θεωρίας της γνώσης.

Η συστημική σκέψη αποτελεί πολύτιμο εργαλείο κατανόησης της οργανωμένης περιπλοκότητας. Αντικείμενο του ενδιαφέροντός της είναι τα φαινόμενα που συνδέονται μεταξύ τους με λογικά μη γραμμικές σχέσεις.

Εδώ ο Μαρξ Χορκχάιμερ, ο γνωστότερος εκπρόσωπος της Σχολής της Φραγκφούρτης, συγκρίνοντας τα αντιμαχόμενα φιλοσοφικά ρεύματα, ασκεί κριτική στον εργαλειακό υποκειμενικό ορθολογισμό των αστικών βιομηχανικών κοινωνιών και στο θετικισμό της σύγχρονης επιστήμης και αναπτύσσει τις συνέπειες της εργαλειοποίησης του Λόγου για την ίδια τη φιλοσοφία, για την επιστήμη και την κοινωνική ζωή.

Η κατάρρευση των πύργων είναι το μείζον συμβολικό συμβάν. Φανταστείτε το ενδεχόμενο να μην είχαν καταρρεύσει ή να είχε καταρρεύσει μόνον ο ένας: το αποτέλεσμα δεν θα ήταν καθόλου το ίδιο. Η λαμπρή απόδειξη της ευθραυστότητας της παγκόσμιας δύναμης δεν θα ήταν η ίδια.

Γραμμένη με σαφήνεια και αντικειμενικότητα, η «Φιλοσοφία του Δικαίου» έχει κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση ως μία από τις πιο επιτυχημένες εισαγωγές στη Θεωρία του Δικαίου. Ο συγγραφέας προσεγγίζει κριτικά τους σημαντικότερους θεωρητικούς και τις κυριότερες σχολές, ενώ αποσαφηνίζει τις περίπλοκες έννοιες της φιλοσοφίας του Δικαίου, χωρίς να υπεραπλουστεύει. Η θεωρία συνοδεύεται από πλούσια ενδεικτική βιβλιογραφία που επιτρέπει στον αναγνώστη την περαιτέρω εμβάθυνση.