Κατεβάστε
τον κατάλογο βιβλίων των εκδόσεων Κριτική
PDF (9,1 Mb)
Επικοινωνήστε μαζί μας για ερωτήσεις καταλόγου
Στο πρώτο του θεατρικό έργο, ο Bernhard Schlink στήνει ένα ευφυές διανοητικό παιχνίδι στο παρόν. Η τελευταία μέρα του σχολείου στη Γερμανία πέφτει στις 20 Ιουλίου — επέτειο της απόπειρας δολοφονίας του Αδόλφου Χίτλερ το 1944. Την προηγούμενη μέρα, το δεξιό κόμμα Γερμανική Δράση, με τον χαρισματικό νεαρό ηγέτη του, κερδίζει το 37% των ψήφων στις εκλογές. Στο μάθημα Ιστορίας, οι τελειόφοιτοι ενός λυκείου ξεκινούν μια έντονη συζήτηση με τον καθηγητή τους: Δεν θα έπρεπε η απόπειρα δολοφονίας να είχε γίνει το 1931, τότε που ο Χίτλερ δεν είχε ανέβει ακόμα στην εξουσία και δεν ήταν τόσο προστατευμένος; Είναι προτιμότερο να κρατήσει κανείς τα χέρια του καθαρά ή να τα λερώσει για έναν σκοπό που θεωρεί ιερό;
Τρία αδέλφια, γόνοι βαθύπλουτης μεγαλοαστικής οικογένειας ξαναβρίσκονται στην πατρική βίλα ύστερα από καιρό. Οι δύο αδελφές ετοιμάζουν γεύμα προς τιμήν του αδελφού, που μόλις πήρε εξιτήριο από την ψυχιατρική κλινική, όπου διαμένει οικειοθελώς.
Με αφορμή τη ζωή της Δέσποινας Αχλαδιώτη στο ακριτικό νησί της Ρω, ο Γιάννης Σκαραγκάς αφηγείται την ιστορία ενός ξεχωριστού ανθρώπου. Μέσα από μια ποιητική και βαθιά ανθρώπινη οπτική, το κείμενο εστιάζει στη μοναχική διαδρομή μιας γυναίκας που έμαθε να ζει με αναμνήσεις και σκέψεις, προσπαθώντας να δώσει νόημα στη σχέση της με τον κόσμο.
Αντλώντας θάρρος από τη θερμή αποδοχή της Πρόζας, προχωράμε στην έκδοση ενός ακόμα έργου του συγγραφέα, θεατρικού αυτή τη φορά. Η Πλατεία Ηρώων, το κύκνειο άσμα του Τόμας Μπέρνχαρντ, δίχασε κοινό και κριτικούς όσο κανένα άλλο έργο της πρόσφατης λογοτεχνικής παραγωγής στον γερμανόφωνο χώρο. Η πρεμιέρα του δράματος δόθηκε στο Μπούργκτεατερ, στις 4 Νοεμβρίου του 1988 και ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών, αλλά από την άλλη απέσπασε και τις έντονες επευφημίες ενός μεγάλου μέρους του κοινού, το οποίο είχε το θάρρος να αντιμετωπίσει με κριτική διάθεση το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν του. Ο χρόνος του έργου είναι η μέρα της κηδείας του καθηγητή μαθηματικών Γιόζεφ Σούστερ και ο τόπος είναι το διαμέρισμα της οικογένειας Σούστερ στην Πλατεία Ηρώων, από όπου και αυτοκτόνησε ο καθηγητής, βουτώντας στο κενό. Πιο επίκαιρο από ποτέ, το έργο προφητεύει, με τη γνωστή γοητεία της γραφής του Μπέρνχαρντ, τη σημερινή άνοδο εξτρεμιστικών οργανώσεων, τις πρακτικές φυλετικού διαχωρισμού και εθνικιστικών προκαταλήψεων.
Ένας ιατροδικαστής, ο οποίος έχει καταβάλει κόπο να χτίσει την επαγγελματική του πορεία, αναλαμβάνει να καταθέσει πόρισμα σχετικά με τον ξαφνικό θάνατο της φίλης του, διάσημης ογκολόγου και προέδρου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Έλλης Λαδά, λίγες μέρες αφότου εκείνη ανακοινώσει μια σπουδαία ιατρική ανακάλυψη σχετικά με τη θεραπεία του αιώνα. Ωστόσο, βρίσκεται αντιμέτωπος με υψηλόβαθμα πρόσωπα που, λόγω συμφερόντων, ασκούν πίεση, προσπαθώντας να αλλοιώσουν τη γνωμάτευση. Ο ιατροδικαστής αντιστέκεται υπερασπιζόμενος τις δικές του αρχές και ορθώνοντας το ανάστημά του μπροστά στους εκφοβισμούς και τις απειλές της εξουσίας. Θα τα καταφέρει;
Ένας βουλευτής, που έχει διατελέσει για χρόνια και υπουργός ελληνικών κυβερνήσεων, αποφασίζει να παραιτηθεί από το αξίωμά του και να εγκαταλείψει μια για πάντα την πολιτική ζωή της χώρας. Έτσι, ετοιμάζεται να εκφωνήσει τον τελευταίο του λόγο στη Βουλή τη νύχτα της ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Έναν λόγο, που όμοιός του δεν έχει διαβαστεί ποτέ στην αίθουσα του κοινοβουλίου. Αφού έχει αναλογιστεί τις πράξεις και κυρίως τις παραλείψεις του σε οικογενειακό και επαγγελματικό επίπεδο, εξομολογείται και παράλληλα απολογείται ενώπιον ενός λαού που τον πίστεψε, με την ελπίδα ότι –έστω και την τελευταία στιγμή– θα προλάβει να γίνει σύμμαχος της αλήθειας και υποστηρικτής μιας μεγάλης συγγνώμης που έπρεπε να έχει ειπωθεί καιρό πριν.
Στον τόμο Τρία θεατρικά συνυπάρχουν τα τρία τελευταία θεατρικά έργα του Γιάννη Σκαραγκά: Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα, Η εποχή του κυνηγιού και Στα πόδια. Σε τρεις διαφορετικές εποχές, από το 1896 μέχρι την ελληνική οικονομική κρίση των ημερών μας, οι ήρωες αυτών των έργων προσπαθούν να βρουν νόημα μέσα σε έναν κόσμο που, χωρίς το κομμάτι της μνήμης και της γενναιοδωρίας, μοιάζει ανίκανος να συγκρατήσει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του.