Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζεται η θεσμική-νομοθετική εξέλιξη από το 1895, οπότε άρχισε ουσιαστικά η αξιολόγηση των δασκάλων, ως το 1982, χρονιά κατά την οποία καταργήθηκε ο θεσμός. Τη σχετική νομοθεσία χαρακτηρίζει ο ασφυκτικός μηχανισμός που επικρατούσε στην ελληνική εκπαίδευση για τον έλεγχο των δασκάλων τόσο στην ενδοσχολική όσο και στην εξωσχολική τους δραστηριότητα.Στο δεύτερο μέρος αναλύονται οι εκθέσεις αξιολόγησης που συνέτασσαν οι επιθεωρητές για τους δασκάλους στην περιοχή της Θράκης. Διαπιστώνεται ότι  η εκπαιδευτική δραστηριότητα του δασκάλου δεν αρκούσε για τη θετική αξιολόγησή του, αλλά προσμετρούνταν και η εξωσχολική του δράση, η οποία έπρεπε να ήταν σύμφωνη με τα προστάγματα και τις αρχές των εκάστοτε κυβερνώντων.