Ο Αλί είναι η χαρακτηριστική φιγούρα της γειτονιάς του Σεν Ζερμέν ντε Πρε στο Παρίσι, ο πλανόδιος εφημεριδοπώλης. Πηγαινοέρχεται ακούραστος με τη Le Monde στο χέρι, και η μεγάλη δημοτικότητά του οφείλεται στην αστείρευτη φαντασία του: αλλάζει τους συχνά δυσάρεστους κύριους τίτλους ή πολλές φορές επινοεί δικούς του. Λένε ότι το χιούμορ είναι ο εξαγνισμός της απελπισίας· ο Αλί μετέτρεψε αυτό το ρητό σε κανόνα ζωής για να προκαλεί το γέλιο αλλά και να ξεπερνάει τις αντιξοότητες.

Γεννημένος στο Πακιστάν, με πολυμελή οικογένεια και σκληρό πατέρα, πέντε ετών βρίσκεται στο δρόμο για δουλειά. Μόνο καταφύγιο του μικρού αγοριού, που εξακολουθεί να ονειρεύεται, είναι η ανάγνωση και η δίψα για μάθηση. Σε ηλικία 18 ετών εγκαταλείπει την οικογένειά του και ξεκινάει ένα μακρύ ταξίδι −πολλές φορές με τα πόδια− με ενδιάμεσο προορισμό την Ελλάδα, όπου μπαρκάρει σε ελληνικό πλοίο, και «Ιθάκη» του τη Γαλλία. Επιβιώνει κάνοντας μικροδουλειές, μένει σε άθλια δωμάτια ή κάτω από γέφυρες. Στο Παρίσι, ο Αλί συναντά τον καθηγητή Σορόν, που του προσφέρει διαμονή στα γραφεία της εφημερίδας του και την πρώτη του δουλειά: αυτή του εφημεριδοπώλη.

Άνθρωπος φιλοπρόοδος και κοινωνικός, ο Αλί ξεδιπλώνει σ’ αυτή τη διήγηση το νήμα μιας ζωής ξεχωριστής και του αγώνα για κοινωνική ένταξη. Εδώ και 31 χρόνια πουλάει ακούραστα εφημερίδες σε μία ξένη χώρα. Τώρα που αυτός και η οικογένεια του έχουν πια κερδίσει την κοινωνική ένταξη, βλέπει πιο κοντινά τα δύο μεγάλα του όνειρα: να έχουν τα παιδιά του δικαίωμα σε μία αστική ζωή και να αγοράσει ένα σπίτι στο Πακιστάν για τη μητέρα του. Το πρώτο όνειρο θα πραγματοποιηθεί σε λίγους μήνες όταν ο μεγαλύτερος γιος θα ορκιστεί ηλεκτρολόγος μηχανικός. Για το δεύτερο όνειρό του δουλεύει ακόμα.

«Πώς μετριέται η αγάπη για μια χώρα;»
Αναδημοσίευση στο ιστολόγιο του Gazmend Kapllani της συνέντευξης του στον Αλί Ακμπάρ (18/4/12)