Tα συστήματα κοινωνικού ελέγχου και ο ίδιος ο επιστημονικός λόγος, η παραγωγή στερεοτύπων και «αδιαμφισβήτητων» παραδοχών για τους ορισμούς και τις ερμηνείες της πραγματικότητας, οι κυρίαρχες αναπαραστάσεις για τους «παρεκκλίνοντες κόσμους». Έτσι, δύο εκ πρώτης όψεως ανόμοια θέματα -η χρήση ναρκωτικών και η ομοφυλοφιλία- εντάσσονται σ’ ένα ενιαίο πλαίσιο ανάλυσης, ως παραδείγματα κοινωνικής κατασκευής ποινικών ή ιατρικών κατηγοριών παρέκκλισης.

Το βιβλίο αποτελεί μια έκφραση κριτικού προβληματισμού, μια πρόταση μελέτης που επικεντρώνεται περισσότερο στην υλική και ιδεολογική εκδοχή των μηχανισμών κατασκευής συμπεριφορών μη συμμόρφωσης, παρά στην ανάλυση αυτού που προκύπτει ως «τελικό προϊόν».