Σε πρώτη φάση, λοιπόν, τα γνωστικά εργαλεία στα οποία προσφεύγουν οι συγγραφείς αντλούνται από τον χώρο της θεωρίας του συνταγματικού δικαίου (κατεξοχήν στις μελέτες των Γ. Σωτηρέλη, Μ. Σταθόπουλου), με τη συνδρομή της φιλοσοφίας του δικαίου (στους συνταγματολογικούς στοχασμούς της μελέτης του Δ. Δημούλη) και τέλος την πολιτική επιστήμη και ιστορία (στη μελέτη της Α.Πόλλις). Η σύνθεση των προηγουμένων δίνει την δυνατότητα στον αναγνώστη να αποκτήσει εποπτεία της αντιμετώπισης των ζητημάτων θρησκευτικής ετερότητας από τους δικαιοδοτικούς θεσμούς της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που αναλύει στη μελέτη του ο Γ.Κτιστάκις. Τέλος, ο τόμος κλείνει με μία περιπτωσιολογική ανάλυση του Κ. Τσιτσελίκη με αντικείμενο το θεσμό της Μουφτείας στην Ελλάδα.