Παρά την αδιαμφισβήτητη σημασία των μεσογειακών χωρών για την Eυρωπαϊκή ολοκλήρωση, και ιδιαίτερα για την Ελλάδα υπό τη διττή της ιδιότητα ως μεσογειακής χώρας και πλήρους μέλους της ΕΕ, οι σχέσεις αυτές δεν έχουν τύχει επαρκούς επιστημονικής έρευνας. Ο συγγραφέας, εκκινώντας από τη διαπίστωση αυτή, επιχειρεί μία επιστημονική προσέγγιση της σημασίας των Τρίτων Μεσογειακών Χωρών για την ΕΕ, και αντιστρόφως.

Μια συναρπαστική παρουσίαση των προδρόμων του Ρομαντισμού. Οι τρεις μελέτες αυτού του τόμου έχουν γραφτεί και δημοσιευτεί τα τελευταία 40 χρόνια. Ο ίδιος ο Sir Isaiah Berlin είχε προτείνει να εκδοθούν ως τριλογία, ιδέα που δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί όσο ζούσε. Για πρώτη φορά οι τρεις μελέτες συγκεντρώνονται εδώ με επιμέλεια του Henry Hardy, ενός από τους διαχειριστές της πνευματικής κληρονομιάς του Berlin.

Το βιβλίο έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία, μελετώντας τη στροφή του σύγχρονου ανθρώπου ξανά στη θρησκεία και την υιοθέτηση μορφών θρησκευτικής έκφρασης, που είναι μεν απόρροια της έλλειψης νοήματος και των ανασφαλειών τις οποίες γεννά η σύγχρονη κοινωνία, συμπίπτει, όμως, και με τη μετάβαση του δυτικού κόσμου από την παραδοσιακή κλειστή κοινότητα στην ανοιχτή κοινωνία της νεωτερικότητας.

Το εξαιρετικά επίκαιρο βιβλίο του Παναγιώτη Δημητρόπουλου, επιχειρεί να δώσει μια συνολική εικόνα των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας στη χώρα μας. Ο συγγραφέας παραθέτει πλήθος στοιχείων για την ιστορική και συγκριτική διάσταση της διαπλοκής των δύο θεσμών και παρουσιάζει με απλό και σαφή τρόπο τη συνταγματική θέση της Εκκλησίας στην ελληνική Πολιτεία.

Το περιεχόμενο αυτού του συλλογικού τόμου ερευνά το πολύκροτο ζήτημα των σχέσεων κράτους και εκκλησίας στην Ελλάδα, υπό την οπτική της θεωρητικής επεξεργασίας των νομικών ζητημάτων που προκύπτουν από την θρησκευτική ετερότητα των ελλήνων και άπτονται της σφαίρας των υποκειμενικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των ανθρώπων.

Ένα κλασικό κείμενο, σταθμός στην εξέλιξη της πολιτικής θεωρίας. Γράφτηκε το 1927 και εκδόθηκε για πρώτη φορά στα γερμανικά το 1932, την εποχή της ανόδου του ναζισμού. Υπήρξε μια πρόκληση, αν όχι ένα σκάνδαλο, αφού, θεμελιώνοντας το Πολιτικό στον ταξικό αγώνα, αναγνωρίζει την ύπαρξη αντιμαχόμενων κοινωνικών τάξεων.

Το βιβλίο αυτό που γράφτηκε το 1968, είναι το τελευταίο έργο του μεγάλου Ούγγρου διανοητή. Η ελληνική έκδοση είναι η πρώτη παγκόσμια έκδοσή του. Στο έργο του αυτό ο Λούκατς διερευνά τις ιστορικές αιτίες της κοινωνικής και πολιτικής στασιμότητας των σοσιαλιστικών χωρών στην πορεία τους προς μια κομουνιστική κοινωνία «ελεύθερων ανθρώπων».

Η μονογραφία αυτή αναφέρεται στις δυνατότητες και στις δυσκολίες διαμόρφωσης ενός ενιαίου ευρωπαϊκού κοινωνικού χώρου. Το βιβλίο περιέχει τρία κεφάλαια και ένα εκτεταμένο παράρτημα που περιλαμβάνει τα βασικά νομικά κείμενα που συγκροτούν το πεδίο της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Πολιτικής.