Ένας βουλευτής, που έχει διατελέσει για χρόνια και υπουργός ελληνικών κυβερνήσεων, αποφασίζει να παραιτηθεί από το αξίωμά του και να εγκαταλείψει μια για πάντα την πολιτική ζωή της χώρας. Έτσι, ετοιμάζεται να εκφωνήσει τον τελευταίο του λόγο στη Βουλή τη νύχτα της ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Έναν λόγο, που όμοιός του δεν έχει διαβαστεί ποτέ στην αίθουσα του κοινοβουλίου. Αφού έχει αναλογιστεί τις πράξεις και κυρίως τις παραλείψεις του σε οικογενειακό και επαγγελματικό επίπεδο, εξομολογείται και παράλληλα απολογείται ενώπιον ενός λαού που τον πίστεψε, με την ελπίδα ότι –έστω και την τελευταία στιγμή– θα προλάβει να γίνει σύμμαχος της αλήθειας και υποστηρικτής μιας μεγάλης συγγνώμης που έπρεπε να έχει ειπωθεί καιρό πριν.

Η Αγάπη σαν ακολασία (η φράση παρμένη από το έργο του Γιώργου Χειμωνά Η εκδρομή) συγκεντρώνει, ακολουθώντας τη χρονολογική σειρά έκδοσης των έργων, ορισμένα μόνο αποσπάσματα από την πεζογραφία του Χειμωνά για την αγάπη ως ανάγκη του άλλου, ως ανάγκη για συντροφιά, ως ανάγκη για αναπάντεχες χειρονομίες. Για την αγάπη ως αναγκαία πράξη μέσα στη μοναξιά, την απελπισία, τα αδιέξοδα του νου. Για τη συμφιλίωση του εαυτού με τον εαυτό.

Επιλογή αποσπασμάτων – Εισαγωγή: Αργύρης Παλούκας

Ένα νησί αποκλείεται από τον υπόλοιπο κόσμο πέντε μήνες το χρόνο.
Μια βιβλιοθήκη κληροδοτείται από τον μεγιστάνα του νησιού, τον μεγάλο ευεργέτη, ο οποίος με ύποπτο τρόπο το έσκασε όσο ήταν ακόμα νέος και έφυγε στην Αμερική για να φτιάξει την τύχη του. Ένας δήμαρχος συνωμοτεί με την βιβλιοθηκονόμο, για να αρχίσουν να διαβάζουν οι νησιώτες βιβλία. Ένας πρώην αναρχικός έχει βρει καταφύγιο στο νησί και στην καθημερινότητα του οικογενειακού μπακάλικου. Και στη μέση οι κάτοικοι του νησιού που έχουν να αντιμετωπίσουν τον πεντάμηνο αποκλεισμό μαζί με τις επιπτώσεις του διαβάσματος. Θα μπορέσει να επιβιώσει το νησί και η βιβλιοθήκη αυτό το χειμώνα;

Τι είναι πιο τρελό, η πένα του συγγραφέα ή η ίδια η νεοελληνική πραγματικότητα; Τι συμβαίνει όταν τα καναπεδάκια μάς τρώνε αντί να τα τρώμε; Σε ένα ιδιότυπο ταμπλό μαγικής αφήγησης και στεγνού ρεαλισμού, ο Δημήτρης Μαγριπλής καταγράφει σπαρταριστές, σουρεαλιστικές εικόνες και ιστορίες από την αστική και αγροτική Ελλάδα της υπερκατανάλωσης και της συνακόλουθης κρίσης. Οι ανίκητοι μηχανισμοί της ελληνικής γραφειοκρατίας, οι εκπρόσωποι της εκκλησίας και των λεγόμενων «κοινωνικών φορέων», ο επιχειρηματίας, ο αγρότης, ο συμβασιούχος, όλα τους συνθέτουν ένα γκροτέσκο ψηφιδωτό της χώρας, που σε μια δεύτερη ματιά δε φαίνεται και τόσο αποτραβηγμένο από την πραγματικότητα.

Κάποιοι θέλουν να μείνουν άλυτες δυο υποθέσεις. Ο ντετέκτιβ Ντάριο Γκρούμο πληρώνεται για να μην ασχοληθεί με καμία από αυτές. Στα μονοπάτια των δουλεμπόρων, στις αθέατες γωνιές των μεγάλων λιμανιών, η ερωτική επιθυμία ακολουθεί τον δαντελωτό ρυθμό ενός αυτοκαταστροφικού και θανάσιμου χορού, ομαδικού και μαζί βαθιά ξεχωριστού για τον κάθε ήρωα. Ένας φίλος και μια γυναίκα. Πάντα μια γυναίκα.

Παιδιά ποτισμένα με το δηλητήριο του εθνικισμού και φιγούρες που επιμένουν να ζουν στις σκιές. Όταν τα όρια ανάμεσα στη βία, το σεξ, την αγάπη, τη φιλία και τον θάνατο καταργούνται. Μια περιπλάνηση σε δύο ηπείρους, όπου η κάθε μέρα δεν έχει ποτέ τη γεύση της προηγούμενης. Το σάουντρακ αυτού του μυθιστορήματος είναι μαύρες νότες της τζαζ, και ο χορός έχει ήδη στηθεί.

Δώδεκα ιστορίες που ισορροπούν ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, στον σαρκασμό και στο χιούμορ, στο παράδοξο και στο μαθηματικώς ευεξήγητο. Ιστορίες που εφάπτονται της μαθηματικής σκέψης η οποία διαπερνά τα συμβάντα της ζωής, τις υπόρρητες φιλοδοξίες ή τις συγκαλυμμένες προσδοκίες των ηρώων τους. Δώδεκα διηγήματα που δεν χρειάζεται να γνωρίζεις αν αυτό που περιγράφουν έχει συμβεί αλλά που σε προκαλούν να το αποδεχτείς.

Έτσι… Χωρίς Απόδειξη.

Εγχειρίδιο διαπλοκής ή πραγματεία περί αθωότητας, ένα υποβλητικό κοινωνικό-ψυχολογικό θρίλερ, παράλληλα και μεταφυσικό για την υπόθεση που άλλοι ονομάζουν Συνείδηση και άλλοι Ψυχή. Πολυεπίπεδο μυθιστόρημα στο οποίο δρουν δυνάμεις πέρα από τα ανθρώπινα μέτρα, και όπου τα θύματα είναι υπάρξεις που αγωνίζονται πάση θυσία να μην περάσουν στην αθέατη πλευρά. Βιβλίο για όσα συμβαίνουν σήμερα, κυρίως όμως για όσα πολύ χειρότερα καραδοκούν…

Η ελληνική πραγματικότητα των μεγάλων επιχειρήσεων στην εποχή των νέων τεχνολογιών και των μεγάλων έργων, η νευρικότητα των στελεχών που ανταγωνίζονται για να επιβιώσουν και να αναρριχηθούν, διασταυρώνονται με την ωμότητα και τον κυνισμό των καταφερτζήδων που καταξιώνονται στις εφήμερες μικρές επιχειρήσεις της «αρπαχτής».