Μέσα στο σκληρό και μπερδεμένο σκηνικό των σύγχρονων επιχειρήσεων και των νέων τεχνολογιών, ο Βασίλης Δελμούζος, στα 40 του χρόνια, αφοσιώνεται με πάθος στον προσωπικό του πόλεμο. Αγωνίζεται για να σώσει ό,τι πιστεύει κι ό,τι αγαπάει από τον τυφώνα που προκάλεσε ο ίδιος, από τον κλοιό των ανίκανων, των αδιάφορων και των αδίστακτων που σφίγγει γύρω του απειλητικά, και κυρίως από τη σκοτεινή φιγούρα που διασχίζει την πόλη μεταφέροντας τη βαλίτσα με το ανομολόγητο περιεχόμενο.

Ο Βασίλης Δελμούζος αγωνίζεται για να βρει τη Νίκη…

Γύρισε βράδυ απ’ το ταξίδι, κλείστηκε στο γραφείο του και άνοιξε τον υπολογιστή. Είχε καιρό να γράψει και ήταν ανάγκη να προχωρήσει με την αποτύπωση αυτών των γεγονότων που είχαν στριμωχτεί στο μυαλό του και δεν ήταν βέβαιος πια ότι ήταν εντελώς φανταστικά. «Δεν πρέπει να χαθεί χρόνος… Πρέπει να επιμείνω στη σύνταξη αυτής της –ας πούμε– διαθήκης, που πιστεύω τελικά να ολοκληρωθεί εγκαίρως, γιατί περνάμε μια περίοδο ύφεσης και οι ύποπτες κινήσεις τους τελευταία έχουν μειωθεί αισθητά. Φαίνεται κάτι ετοιμάζουν…».