Ως αποτέλεσμα της αδυναμίας αυτής, πολύτιμο δυναμικό ωθείται στη μετανάστευση περιορίζοντας έτσι ακόμη περισσότερο τις προοπτικές των χωρών και υπονομεύοντας την αναπτυξιακή τους πορεία.

Το βιβλίο αποτελεί την πρώτη μελέτη για το φαινόμενο αυτό στην Ελλάδα. Στηρίζεται σε εκτεταμένη έρευνα πεδίου, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 2.700 έλληνες επιστήμονες, που σήμερα εργάζονται σε 332 πόλεις 41 χωρών. Εκτιμάται ότι τις μέρες μας εργάζονται στο εξωτερικό 114.000-139.000 έλληνες επιστήμονες, αριθμός που αντιστοιχεί στο 9%-11% του συνόλου των επιστημόνων που ζουν στην Ελλάδα. Μάλιστα, επειδή ακριβώς αυτοί οι επιστήμονες έχουν πολυετείς και καλές σπουδές, τα αρνητικά αποτελέσματα για την Ελλάδα μεγιστοποιούνται και η «ισοδύναμη απώλεια» είναι πολύ μεγαλύτερη. Τίθεται, λοιπόν, το κρίσιμο ερώτημα: Γιατί χιλιάδες επιστήμονες, κυρίως νέοι, αναζητούν καλύτερη τύχη στο εξωτερικό;

Σύμφωνα με το συγγραφέα, η αναντιστοιχία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης επιστημόνων οφείλεται στην περιορισμένη ζήτηση για πτυχιούχους, πρωτίστως από τον ιδιωτικό τομέα, σε αντίθεση προς την επικρατούσα άποψη ότι προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας υποτιθέμενης τάσης «υπερεκπαίδευσης» των Ελλήνων.

Η περίοδος κρίσης που διανύουμε ίσως αποτελεί ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τις κύριες συντεταγμένες για την αναπτυξιακή πορεία της Ελλάδας και, κυρίως, να επιλέξουμε το ρόλο που διεκδικούμε για τη χώρα μας στον Διεθνή Καταμερισμό Εργασίας, ώστε να δομήσουμε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

Είναι απολύτως αναγκαίο να σημειωθεί στροφή της οικονομίας της χώρας στην παραγωγή πιο σύνθετων προϊόντων και υπηρεσιών, προκειμένου να βελτιώσει τη θέση της στον διεθνή ανταγωνισμό και να αξιοποιήσει παραγωγικά το ανθρώπινο δυναμικό της. Μόνο μια αλλαγή προς αυτή την κατεύθυνση θα συντελέσει στην εξομάλυνση της σχέσης προσφοράς-ζήτησης στην εγχώρια αγορά εργασίας και θα περιορίσει τη διαρροή επιστημονικού δυναμικού.

Το βιβλίο απευθύνεται σε φοιτητές και διδάσκοντες που εστιάζουν στα πεδία της Ελληνικής Οικονομίας, της Μετανάστευσης, της Μεθοδολογίας έρευνας,  της Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού, αλλά και σε κάθε αναγνώστη που ενδιαφέρεται για την πορεία της χώρας μας.

«Πού πας, ρε πατριώτη; Ιστορίες φυγής νέων επιστημόνων από την Ελλάδα της κρίσης», Νατάσα Κεφαλληνού, www.toperiodiko.gr, 14/9/17

«ΦΕΥΓΩ. Το δίλημμα «Μένω ή φεύγω» των πρόθυμων και ικανών νέων Ελλήνων» (debate από την Intelligence Squared Greece & παρουσίαση του βιβλίου «Επενδύοντας στη φυγή» – Θεάτρο του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», 6/7/11)

«Εκτός Ελλάδας 139.000 επιστήμονες. Η Ελλάδα μένει από επιστήμονες την ίδια στιγμή που τα πιο λαμπρά μυαλά της χώρας, έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό», ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 24/06/11

«Νέο παραγωγικό μοντέλο για να παραμένουν στην Ελλάδα οι άριστοι» 
του Αχιλλέα Χεκίμογλου, ΤΟ ΒΗΜΑ, 23/6/11

«Από τους γκασταρμπάιτερ στην διαρροή επιστημονικού δυναμικού» 
από την Ντίνα Ρηγοπούλου και τον Θανάση Θεοδώρου, Αυγή της Κυριακής, 1/1/12

«Όταν ο Κρόνος τρώει τα καλύτερα παιδιά του»
του Λόη Λαμπριανίδη, Έθνος του Σαββάτου, 28/1/12