Φατίχ Ακίν – Αποκλειστική συνέντευξη για το «Βερολίνο, αντίο»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Λίγο πριν από την πρεμιέρα της στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο, ο αγαπημένος σκηνοθέτης Φατίχ Ακίν μάς μιλάει για την ταινία «Βερολίνο, αντίο», βασισμένη στο βιβλίο του Βόλφγκανγκ Χέρνντορφ «Βερολίνο, γεια», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική.

Ε: Αν και το γνωρίζετε ήδη, οι ταινίες σας ασκούν μεγάλη γοητεία στο ελληνικό κοινό. Ποιοι ήταν οι λόγοι για τους οποίους διαλέξατε την ιστορία δύο εφήβων που αναζητούν την ελευθερία;

Α: Ήταν πολλά εκείνα που με άγγιξαν στο βιβλίο «Βερολίνο, γεια» του Wolfgang Herrndorf. Περισσότερο όμως με συγκίνησε το γεγονός ότι αναφέρεται στη μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία κι ύστερα στην ενηλικίωση. Και το ότι, κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας πορείας, ένας άνθρωπος μπορεί να βρει τη δύναμη να ξεπεράσει τις αδυναμίες, να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και να ορθοποδήσει – ανεξάρτητα από το αν είναι ψηλός, κοντός, παχουλός, από το αν έχει μπιμπίκια, αν τραυλίζει ή αν ψευδίζει, αν είναι ανάπηρος ή ομοφυλόφιλος.
Για να είμαι ειλικρινής, ήθελα να γυρίσω αυτή την ταινία από τον Οκτώβριο του 2011, όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο. Θυμάμαι ότι δεν είχα φτάσει καλά καλά στη μέση, αλλά ήθελα ήδη να το κάνω ταινία. Ερχόμενος τότε σε επαφή με τον εκδοτικό οίκο Rowohlt σχετικά με τα δικαιώματα, πληροφορήθηκα ότι και άλλοι σκηνοθέτες ήταν στην αναμονή. Απομακρύνθηκα για ένα διάστημα λόγω των γυρισμάτων της ταινίας μου «Η μαχαιριά» και όταν αποφάσισα να ξανασχοληθώ με το βιβλίο, ο Herrndorf είχε πεθάνει και την ταινία υποτίθεται ότι θα την έκανε ο David Wnendt. Ήταν όμως μοιραίο το βιβλίο να γίνει ταινία από εμένα.

Ε: Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το βασικότερο μήνυμα που προσπαθεί να περάσει ο Wolfgang Herrndorf στο βιβλίο του «Βερολίνο, γεια»;

Α: Όπου κι αν βρίσκεται τώρα ο Wolfgang Herrndorf, στον ουρανό ή κάπου αλλού, θα έχει βγάλει το δικό του συμπέρασμα σχετικά με το τι έκανε το βιβλίο του τόσο αγαπητό.
Από την πλευρά μου, προσπάθησα να λειτουργήσω όσο πιο ελεύθερα μπορούσα και να μην περιοριστώ από τη δομή του βιβλίου, από την ενδεχόμενη πειθαρχία που θα μου επέβαλε. Νομίζω ότι τα κατάφερα καλά. Δεν μου αρέσει να ακολουθώ τυφλά ένα βιβλίο προκειμένου να το κάνω ταινία, αλλά να το αντιμετωπίζω όσο πιο ελεύθερα μπορώ, ως αυτόνομη δημιουργία. Αυτό θεωρώ ότι πρέπει να πετυχαίνουν οι ταινίες που μεταφέρουν ένα λογοτεχνικό έργο στον κινηματογράφο.
Τα βιβλία, οι ταινίες και οι δίσκοι είναι διαφορετικά πράγματα. Όπως οι φίλοι, που ασκούν σε όλους μας διαφορετική επίδραση, ανάλογα με την ψυχική μας κατάσταση και τη διάθεσή μας για εξωστρέφεια. Ο καθένας θα μπορούσε να γυρίσει σε ταινία τη δική του εκδοχή αυτού του βιβλίου. Εγώ γύρισα τη δική μου ταινία.

Ε: Πιστεύετε ότι στις μέρες μας οι νέοι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν ευκολότερα τις συνέπειες της κρίσης, η οποία βεβαίως δεν είναι μόνο οικονομική;

Α: Στις μέρες μας οι νέοι άνθρωποι έχουν πολλές δυνατότητες να επικοινωνήσουν, μέσω του Internet ή άλλων διαδικτυακών μέσων. Μπορούν επίσης να δικτυωθούν μεταξύ τους και να δημιουργήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις. Με όλους αυτούς τους τρόπους οι νέοι φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά τους. Από την άλλη, τα συναισθήματα και η στάση των ανθρώπων, στην πραγματικότητα, δεν αλλάζουν, είτε μιλάμε για οικονομική κρίση, είτε μιλάμε για οικονομικά προβλήματα, ανεργία, έλλειψη προοπτικών. Εκτός αν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που δεν προσπαθούν και δεν ελπίζουν.

Ε: Ποια είναι η ευχή σας για το 2017;

Α: Ειρήνη στον κόσμο.