Βιβλία των Εκδόσεων Κριτική με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου)

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, η οποία είναι στις 21 Μαρτίου, σας παρουσιάζουμε τις ποιητικές συλλογές που κυκλοφορούν στις Εκδόσεις Κριτική.

Ο χάρτης της αγάπης μου
Οι ερωτικοί στίχοι

Γιάννης Κοντός

Εισαγωγή – ανθολόγηση: Αργύρης Παλούκας

Η ανθολογία με τους ερωτικούς στίχους τού Γιάννη Κοντού εκδίδεται 10 χρόνια μετά τον θάνατό του. Η ποίησή του είναι γεμάτη από τα σώματα και τα μέρη τους: ώμους, λαιμούς, χέρια, στόματα, μάτια, μαλλιά, φλέβες. Αλλά και από όσα εκπέμπουν τα σώματα: χαμόγελα, αναπνοές, λόγια, φωνές, ίχνη, φιλιά, αγκαλιές, ψιθύρους, ομιλίες.

Η θάλασσα τα σκεπάζει όλα, και κολυμπάμε
ήδη στο πέλαγος. Όμως όταν σε βλέπω ανθίζω.
Το καμένο ξύλο πετά φύλλα.
Λες και δεν ξέρω πού είμαι και σε φιλάω
απελπισμένα, λες και φεύγω για πόλεμο.

Θέλω το σώμα μου πίσω

Αργύρης Παλούκας

«Ο λόγος του Αργύρη Παλούκα (γεν. 1975) χωρίς περιστροφές, όχι μόνο στα ποιήματα τού Θέλω το σώμα μου πίσω αλλά και σ’ εκείνα των άλλων δυο προηγούμενων συλλογών του, κατευθύνεται χωρίς πολλές γενικολογίες στο ένα και μοναδικό ουσιώδες: την ψαύση και απεικόνιση του βιώματος της απώλειας».

– Αλέξης Ζήρας

Η λύπη είναι σαν πεταμένο φαγητό
εδώ κι εκεί, φωνάξαμε
κι όλα τα πεινασμένα σκυλιά
που ακόμα να φανούν.

Τελευταίο σκοτάδι

Αργύρης Παλούκας

Δωρικότητα, ακρίβεια, μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης και βάθος χαρακτηρίζουν το πέμπτο ποιητικό βιβλίο του Αργύρη Παλούκα. Άλλοτε πιο εσωστρεφή κι άλλοτε πιο επιτακτικά, τα ποιήματα δηλώνουν χωρίς οποιονδήποτε περισπασμό ότι υπάρχει πλέον μόνο ο χρόνος κατά τον οποίο τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το όνομά τους.

ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΡΑΒΑΝΕ ΜΕ ΛΥΣΣΑ ΤΟ ΝΕΡΟ
οι φλέβες από τα κουρασμένα μας πόδια.
Σαν παιδιά που εξαντλήθηκαν παίζοντας
μες στο καταμεσήμερο.
Οι μουσκεμένες τούφες τους
ανάκατες με το δικαίωμα.
Φτωχοί που τους χαρίσανε παράδεισο.

Άνθρωποι που γελάνε

Αργύρης Παλούκας

Στο τέταρτο προσωπικό του βιβλίο, ο Αργύρης Παλούκας προσπαθεί να επιστρέψει σε εκείνη την ηλικία όπου δεσπόζει η αίσθηση της ελευθερίας, το «θέλω» έναντι του «πρέπει», χαρακτηριστικό που στην ενήλικη ζωή του κάθε άνθρωπος ξανασυναντάει μόνο στον έρωτα.

ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ,
όταν τους μιλάω για τον αληθινό καημό μου,
στρέφουν αλλού το πρόσωπό τους.
Μόνος του γυρίζει καθένας στη φωλιά του.

Το μυθιστόρημα του δείπνου

Γιάννης Κοτσιφός

Με το δεύτερο ποιητικό του βιβλίο, ο Γιάννης Κοτσιφός επιχειρεί ένα οδοιπορικό «ανθρώπινων δεσμών». Το πικρό χιούμορ, η λιτότητα και η ησυχία του λόγου τού επιτρέπουν να αναδείξει λεπτές αποχρώσεις αισθημάτων. Στόχος του ποιητή είναι να δημιουργήσει μια ανοιχτή έξοδο προς την ελευθερία.

09 | ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΦΗΓΗΣΕΩΝ
Όλα ξεκάθαρα ανιαρά κι ό,τι απομένει
Το αποτελειώνει κάθε τόσο μια χειρονομία,
ένα νεύμα
Ώσπου να αλλάξει κάποιο βράδυ ανεξήγητα
Ο τρόπος που ακουμπούν στον καναπέ
τα πέλματά της
Να γίνει λιγότερο διάφανη η επιδερμίδα
στους μηρούς της.
Και τότε η πιο πυκνή στιγμή της ιστορίας τους
καταπίνει
Όσα προβλέπει ο μηχανικός των αφηγήσεων
Για φόντο στην οθόνη της σιωπής τους.

Κ.Π. Καβάφης – Τα θεατρικά ποιήματα

Μαρία Αθανασοπούλου

Το βιβλίο αποτελεί συνεισφορά στη διερεύνηση της πολύπλευρης συνύπαρξης του Καβάφη με τον κόσμο του θεάτρου. Προτείνει, με τον τρόπο αυτό, ένα ευρηματικό εργαλείο για μια αναθεώρηση της κυρίαρχης εντύπωσης ότι ο Αλεξανδρινός είναι «ποιητής ιστορικός».

Η αρχαία τραγωδία, η αρχαία τραγωδία
είναι ιερά κ’ ευρεία ως του σύμπαντος καρδία.
Την εγέννησεν εις δήμος, μία πόλις Ελληνίς,
αλλ’ ευθύς εκείνη έπτη, κ’ έστησεν εν ουρανοίς
την σκηνήν.

* Υπενθυμίζουμε ότι για αγορές βιβλίων από το www.kritiki.gr γίνεται έκπτωση 10% και δεν υπάρχει καμία χρέωση για έξοδα αποστολής.