Ωστόσο, το βιβλίο εστιάζει κυρίως στον 20ό αιώνα, καλύπτοντας όλα τα ρεύματα της αμερικανικής, της βρετανικής και της γαλλικής ανθρωπολογικής παράδοσης. Περιλαμβάνει, επίσης, κεφάλαια για τη θεωρία της αρχαιολογίας, της φυσικής ανθρωπολογίας και της πολιτισμικής ανθρωπολογίας.

Η Ιστορία της Ανθρωπολογικής Σκέψης μπορεί να αφορά τόσο την υπόλοιπη ακαδημαϊκή κοινότητα, όσο και το ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Επίσης, αφορά όλους όσοι ενδιαφέρονται για το πώς μπορεί να παράγεται η γνώση για τον «άλλο» με στόχο την κατανόηση του «εαυτού», όπως και για το ποια ήταν και είναι η σχέση της Ανθρωπολογίας με τις άλλες επιστήμες που έχουν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός τους τον άνθρωπο, (Κοινωνιολογία, Γλωσσολογία, Φιλοσοφία, Αρχαιολογία, Ιστορία, Ψυχολογία, αλλά και Βιολογία). Αφορά, τέλος, όσους ενδιαφέρονται για το πώς συνδέεται η πορεία μιας επιστήμης με την ιστορία της ανθρωπότητας.

«Η Ιστορία της ανθρωπολογικής σκέψης, γραμμένη με τρόπο εύληπτο αλλά όχι απλοϊκό, κατορθώνει να είναι εντυπωσιακά πλήρης, χωρίς ωστόσο να κουράζει τον αναγνώστη. Μέσα από ένα “διάλογο με τους προγόνους”, οι συγγραφείς συνδέουν επιτυχημένα το παλιό με το νέο, φωτίζοντας, για παράδειγμα, την καταγωγή της συμβολικής προσέγγισης του Victor Turner από τη σκέψη του Emile Durkheim, τη θεμελίωση της σημειολογίας του Cliffort Geertz στη σκέψη του Max Weber, αλλά και τη μαρξιστική επίδραση στην πολιτική οικονομία των Eric Wolf και Sidney Mintz. Το βιβλίο φτάνει ως τις μέρες μας, επιχειρώντας μια ισορροπημένη προσέγγιση του μεταμοντερνισμού».

– Bruce D. Roberts, University of Southern Mississippi