Το βιβλίο επιχειρεί να γεφυρώσει θεωρητικούς και εμπειρικούς προβληματισμούς γύρω από την οργάνωση, την ανάπτυξη και το αξιακό υπόβαθρο των δικτύων κοινωνικής προστασίας, παρουσιάζοντας αφενός θεωρητικές προσεγγίσεις και μεθοδολογικές τάσεις σε διεπιστημονικό βάση και αφετέρου επιλεγμένα παραδείγματα κοινοτικών δράσεων και παρεμβάσεων από την ελληνική εμπειρία. Σε αυτή τη βάση μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη γνώση για το σχεδιασμό και την εφαρμογή προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο και τη διαμόρφωση ενός δικτύου προληπτικών δράσεων και παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.