Ο Berlin, ένας από τους σημαντικότερους φιλόσοφους του 20ού αιώνα, προσεγγίζει και εξετάζει τους Vico, Herder και Hamann ως επικριτές των βασικών ιδεών του γαλλικού Διαφωτισμού. Παράλληλα, διευκρινίζει τι θεωρεί άστοχο ή εσφαλμένο στη σκέψη τους και αναλύει τις συνέπειες των ιδεών τους για τους μεταγενέστερους . Η συνεισφορά των τριών στοχαστών αυτών υπήρξε πράγματι σημαντικότατη. Ο Giambattista Vico υποστήριξε ότι οι ανθρωπιστικές σπουδές είναι -και οφείλουν να παραμείνουν- εντελώς διαφορετικές και διακριτές από τις επιστήμες της φύσης. Ο J.G.Herder -για πολλούς «πατέρας» του ευρωπαϊκού εθνικισμού- υπήρξε ο πρόδρομος του λαϊκισμού, του εξπρεσιονισμού, αλλά και του πλουραλισμού.Τέλος, ο αντιορθολογιστής J.G. Hamann «άναψε τον πυρσό» του Ρομαντισμού, του βασικότερου κινήματος που προήλθε από τα εχθρικά προς τον Διαφωτισμό ρεύματα. Καθένα από τα δοκίμια του Berlin αποτελεί και μια συναρπαστική βιογραφία. Παράλληλα, αποκαλύπτει τη μεγαλοφυΐα του συγγραφέα τους, το εύρος και τον πλούτο των γνώσεων του, αλλά και το πάθος που του εμπνέει το αντικείμενο της μελέτης του. Η πολύτιμη συμβολή του επιμελητή της έκδοσης έγκειται στο ότι βοηθά τον αναγνώστη να τοποθετήσει τους τρεις κριτικούς στο ευρύτερο πλαίσιο και κλίμα των διανοητικών κινημάτων της εποχής τους.