Το διαδίκτυο

  • Επιμέλεια
    • Γιώργος Ναθαναήλ
  • Μετάφραση
    • Παράσχος Μπουρλάκης
  • Διαστάσεις
    • 14Χ21cm
  • Αρ. Σελίδων
    • 192
  • Έτος έκδοσης εντύπου
    • 2003
  • Κωδικός στον Εύδοξο
Δείτε τα αγαπημένα
Είδος
Τιμή
Έντυπο
Εκτός κυκλοφορίας

Το Διαδίκτυο επικαλείται ποικίλους στοχαστές, από τον Πλάτωνα ως τον Κίρκεγκωρ, προσεγγίζοντας από φιλοσοφική σκοπιά ερωτήματα όπως αν το διαδίκτυο μπορεί να λύσει τα προβλήματα της μαζικής εκπαίδευσης.

«Το Διαδίκτυο δεν είναι απλώς μία νέα τεχνολογική καινοτομία· είναι νέος τύπος τεχνολογικής καινοτομίας· καινοτομία που αποκαλύπτει την ίδια την ουσία της τεχνολογίας. Μέχρι τώρα, οι καινοτόμοι στην τεχνολογία, γενικά, προσέφεραν εφευρέσεις που εξυπηρετούσαν ανάγκες ήδη αναγνωρισμένες, και ύστερα ανακάλυπταν κάποιες απροσδόκητες παρενέργειες. Έτσι ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπέλ φαντάστηκε ότι το τηλέφωνο θα ήταν χρήσιμο για να επικοινωνούμε στις επιχειρήσεις, αλλά δεν θα γινόταν αποδεκτό στα σπίτια των ανθρώπων, πολύ δε περισσότερο τη στιγμή που αυτοί περπατούν στον δρόμο. Το Διαδίκτυο είναι διαφορετικό. Αρχικά προοριζόταν για να επικοινωνούν μεταξύ τους οι επιστήμονες, αλλά τώρα ακριβώς αυτό αποτελεί παρενέργεια. Έχουμε τελικά συνειδητοποιήσει ότι το Διαδίκτυο είναι υπερβολικά γιγαντιαίο και πρωτεϊκό για να το θεωρήσουμε εφεύρεση που τάχα καλύπτει οποιανδήποτε συγκεκριμένη ανάγκη – μάλιστα, κάθε νέα χρήση που μας παρέχει αυτό, είναι και μια έκπληξη. Αν η ουσία της τεχνολογίας είναι να κάνει τα πάντα προσιτά και επιδεκτικά βελτίωσης, τότε το Διαδίκτυο είναι η τέλεια τεχνολογική επινόηση.

Όταν μπαίνουμε στον κυβερνοχώρο και αφήνουμε πίσω τον ζωώδη, συναισθηματικό, διαισθητικό, εντοπισμένο, ευάλωτο, σωματικό εαυτό μας, και ως εκ τούτου κερδίζουμε μια ασυνήθιστη νέα ελευθερία που ποτέ πριν δεν ήταν εφικτή στους ανθρώπους, μπορεί ταυτόχρονα να χάσουμε αναγκαστικά κάποιες από τις ζωτικές μας ικανότητες: την ικανότητά μας να κατανοούμε τα πράγματα ούτως ώστε να διακρίνουμε το σημαντικό από το ασήμαντο ή το άσχετο, την αίσθηση της σοβαρότητας της επιτυχίας και της αποτυχίας, που είναι αναγκαίες για την μάθηση, και την ανάγκη μας να αδράξουμε όσο γίνεται περισσότερο τον κόσμο, που αυτή μας δίνει την αίσθηση του νοήματος των πραγμάτων. Παραπέρα, θα μπούμε στον πειρασμό να αποφύγουμε τον κίνδυνο της αυθεντικής στράτευσης, κι έτσι θα χάσουμε την αίσθηση που έχουμε για το τι δίνει νόημα στη ζωή μας. Όντως, σε ό,τι ακολουθεί, ελπίζω να δείξω ότι αν χαθεί το σώμα μας, χάνονται επίσης η σημασία, η πείρα, η πραγματικότητα, και το νόημα. Αν αυτό είναι το αντάλλαγμα, τότε η προοπτική να ζήσουμε την ζωή μας στο Διαδίκτυο και μέσω του Διαδικτύου, ενδέχεται τελικά να μην είναι τόσο ελκυστική.»

Ένα βιβλίο βασικό για όλους τους «δικτυωμένους» και όσους ανησυχούν για τη θέση μας στην ηλεκτρονική επανάσταση.